Met een knal gooide Suzanne de deur achter zich dicht, blij dat de middag erop zat. De dag was zo vrolijk begonnen, maar had een eigenaardige draai gekregen.
Wat een vreemde man, die Schmidt, wat stelde hij rare vragen. Wie zij zou zijn …!?! En ook dat hij zichzelf niet meer was …!? Waar sloeg dat allemaal op?
Nee, meneer Schmidt had waarschijnlijk, in een dolle bui, zelf al die spulletjes over de reling gesmeten, die zij vanochtend op het grasveld had gevonden. Daar hij niet erg spraakzaam was geweest, waren zij die middag niet meer op het vreemde voorval terug gekomen.
Ze zette de waterkoker aan voor thee. Liep de gang door naar de badkamer om een koude douche te nemen. Met nog steeds dat stomme liedje van Lou Reed in haar hoofd. Het begon echt een vervelend deuntje te worden. Na de douche nestelde zij zich op de bank met een kopje thee en een chocoladereep. Ze had geen zin meer om voor zichzelf te koken en besloot om later misschien een pizza te bestellen. Suzanne dacht verder na over de afgelopen middag.
Nadat zij en meneer Schmidt koffie hadden gedronken, had ze de afwas gedaan, de keuken aan kant gemaakt, alles afgestoft en zijn huisje grondig gestofzuigd. Zij had nog even de tijd gehad om stil te staan bij het boek dat zo opzichtig in de boekenkast stond.
De schrijfster was een donkerharige, zwoel uitziende vrouw, en gek genoeg, op de achtergrond van de foto stond ook meneer Schmidt! Gefotografeerd ergens waar de zon altijd leek te schijnen en waar de palmbomen weelderig groeiden.
Suzanne kon zich haast niet voorstellen, dat meneer Schmidt, een frivole zwoele schrijfster kende. Dusdanig goed zelfs, dat hij met haar op een boekomslag stond. Haar nieuwsgierigheid moest zij onderdrukken. Waar zou dat boek over gaan? Jammer genoeg kon ze het boek niet oppakken om het beknopte verhaaltje op de achterkant even snel te lezen. Meneer Schmidt hield haar nauwlettend in de gaten.
Ze keek op en zag dat Meneer Schmidt was opgestaan en wankelend naar de slaapkamer was geschuifeld. Suzanne kon nog net zien, door de nog half openstaande slaapkamerdeur, dat hij in zijn colbertjasje naar iets aan het zoeken was. Het bleek een zakflacon te zijn, die hij, nadat hij schichtig om zich heen had gekeken, aan zijn mond zette. Oh nee, dacht ze, nog een stiekeme drinker ook! Hij piste waarschijnlijk zelf in de hal beneden!
Even later zei meneer Schmidt dat hij naar de kroeg ging en of zij de deur goed achter zich dicht wilde trekken, wanneer ze wegging. Hij snauwde dat zij absoluut niet in zijn spulletjes mocht snuffelen. Mocht ze dat toch doen, dan zou hij haar onmiddellijk aangeven bij de vrijwilligerszorg. Zijn ogen zaten niet in zijn zak mompelde hij er nog achteraan.
Echt een lieve of aardige bejaarde was die meneer Schmidt niet!
Een uurtje later, nadat zij het huisje keurig netjes had achtergelaten, probeerde Suzanne haar goede humeur van die ochtend weer op te pakken. Zo besloot zij op weg naar huis nog even langs haar favoriete lingeriewinkel te wippen, om zichzelf wat op te fleuren .
Zorgeloos had ze 148,75 euro uitgegeven aan een bloedmooi rood lingerie setje, een bh, slipje, jarretelgordel en natuurlijk mooie netkousen. Netkousen voor op ”het net” giechelde ze nog! Vanavond zou ze er weer flink op los gaan. En hoopte daarmee gemakkelijk het geile setje terug te verdienen.
Na haar dagelijkse soap op de televisie, ging ze naar de slaapkamer om het setje aan te trekken. Zij maakte zichzelf zwaar op voor de show van vanavond.
Goh, dacht ze ineens, wat lijk ik op die vrouw op dat boek bij meneer Schmidt thuis. Hetzelfde postuur en met die donkere lange krullen. Ze zette een zwoele blik op en keek in de spiegel. Ja hoor, sprekend! De schrijfster! Alleen, er klopte iets niet.
De avond verliep ook al helemaal niet zoals ze zichzelf had voorgesteld. Haar show ging weer niet zo soepel. Eigenlijk … ronduit beroerd!
Het schouderbandje van haar nieuwe bh wilde niet sexy over haar schouder naar beneden glijden, maar bleef ergens halverwege in haar haar zitten. En de kous van haar linkerbeen liet vroegtijdig los van de jarretel, zodat Suzanne met een afgezakte kous en een bh op half zeven gefrustreerd in de webcam stond te staren. Ze was “live” en moest door voor haar publiek, om er nog iets van maken.
Beschaamd over haar eigen idioterie, deed ze even later de laptop dicht.
Tijdens het strippen waren haar gedachten steeds teruggegaan naar de foto op de kaft van het boek en zij meende het gezicht nog ergens anders gezien te hebben. De vreemde gelijkenis van zichzelf en de schrijfster! Daardoor had zij zich niet goed op haar act kunnen concentreren.
Suzanne liep naar de badkamer, haalde de make-up van haar gezicht en kroop in haar bed met een rot humeur. Ze had zichzelf wel heel erg voor schut gezet op de site. Ze zette haar wekker om 10.30 uur. Lekker lang uitslapen hoopte ze, zo snel mogelijk deze dag vergeten. Maar het in slaap vallen ging haar niet zo gemakkelijk af als normaal. Later, veel later, viel ze in een rusteloze slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten