Uiteindelijk kwam van uitslapen niet veel. In de uren tussen het wakker liggen en weer indommelen, had ze een besluit genomen. Het erotische dansen was mislukt, ze zou het even kalm aan doen en zich concentreren op meneer Schmidt en de foto op het boek, waar ze zo nieuwsgierig naar was.
Na een vlug ontbijt en het snel even doornemen van de voornaamste krantenkoppen, trok ze haar jas aan en ging naar de bibliotheek. Tegen het meisje aan de balie vertelde ze waar ze voor kwam. ”Ik zoek een boek, waarvan ik de titel niet weet, maar met een foto van een vrouw op de voorkant van de kaft.”
De receptioniste keek haar verbaasd aan. “Mevrouw, we hebben hier tientallen boeken met en over vrouwen op de kaft. Kunt u iets duidelijker zijn?”
“Nee, dat kan ik niet, ik heb het boek bij een vage kennis gezien, en volgens mij is het een foto van een bekende”, zei ze,” en dat wil ik uitzoeken.” Suzanne stond te wippen van de ene voet op de andere.
“U kunt rustig zoeken, maar zonder titel geef ik u niet veel kans.”
Suzanne begon vol overtuiging te snuffelen, tussen de honderden boeken, zonder veel succes overigens.
“Hebt u ook een overzicht van schrijfsters? “vroeg ze na enige tijd. Het meisje zocht bereidwillig in haar computer en draaide even later een lijst uit. Bekende en minder bekende namen verschenen. Bestsellerauteurs, afgewisseld met titels en namen van nieuwe en onbekende talenten.
Marianne Fredriksson, Nicci French, Saskia Noort, Kristien Hemmerechts, Diane Broeckhoven, en vele anderen ... Bij de naam Annie M. G. Schmidt moest Suzanne even in zichzelf glimlachen, en dacht aan de oude baas: ”meneer Schmidt” met dezelfde achternaam, die zo de nadruk op de ”m” in zijn naam had gelegd en stiekem uit zijn zakflacon had gesnoept.
Na een half uur gaf ze het zoeken op. Ze moest iets meer te weten komen over boek en foto en besloot een extra bezoekje te gaan brengen aan meneer Schmidt. De deur van de flat was gesloten, maar hij had gewillig geopend, nadat ze zich gemeld had als “Suzanne de thuishulp“. Hij was ook niet verbaasd, toen ze verklaarde over de uit te voeren werkzaamheden te komen praten, en leek zelfs iets toeschietelijker te zijn geworden, na een eerste kopje koffie.
Suzanne probeerde het gesprek op zijn boekenverzameling te brengen, die ze zag door de openstaande deur van het zijkamertje. Vooral het boek met de vrouw op de foto, dat zo prominent tussen de verzameling stond, trok weer haar aandacht. Meneer Schmidt volgde haar blik. ”Misschien komt het er nog van om die kast eens op te ruimen, maar er zijn nog wel andere dingen te doen voor een vrijwilligster”, zei hij.
“Als u wilt, zal ik er graag een avondje aan besteden”, zei Suzanne, “Ik ben erg geïnteresseerd in allerlei boeken, loog ze.
“Kom je dan vanavond terug ? “
“Als u dat op prijs stelt, doe ik het”.
Suzanne besloot de “Camdate”’ te laten voor wat het was.
Na haar avondeten wandelde ze terug naar de flat van meneer Schmidt en wachtte tot hij de deur voor haar opende, na haar druk op de bel ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten